Basanti: ‘Ik ben 24 jaar oud. Ik woon met mijn schoonfamilie en mijn gehandicapte man in een huis. We bezitten een klein stukje land. Ik zorg voor mijn schoonouders, mijn man, werk op het veld en doe het huishouden. Nu ik het diploma van naaister heb behaald werk ik bij iemand anders, die een naaimachine heeft. Als naaister en heb ik voor het eerst in mijn leven een eigen inkomen. De vrouwen in Nepal hebben een heel moeilijk leven en omdat ze nauwelijks onderwijs hebben genoten en worden onderdrukt door de mannen en omdat zij geen eigen inkomen hebben zijn wij totaal afhankelijk van anderen. Het voelt alsof vrouwen geen eigen leven hebben. Ik ben heel blij dat ik deze opleiding heb mogen volgen. De leerkracht was ook erg goed. Nu kan ik mijn eigen kleren maken en ook voor anderen. Ik zou wel een vervolgopleiding willen volgen, want dan kan ik nog meer een onafhankelijke vrouw worden. Ook namens andere vrouwen wil ik de donors die ons helpen héél erg bedanken dat ze mij deze grote kans hebben gegeven en dat zij ons daarmee helpen om uit de problemen te komen.’
Sandhya. ‘ Ik ben 25 jaar oud en moeder van zes dochters en woon bij mijn schoonfamilie wie ik verzorg. Mijn man werkt bij de politie en ontvangt een klein loon waar de hele familie van moet leven. Naast ons huis hebben we een klein stukje land om groenten op te verbouwen. Veel vrouwen in Nepal zijn ongeschoold en worden gedomineerd door hun man. Wat heel erg is dat vrouwen hun mening niet openlijk kunnen en mogen geven en dat komt door de maatschappij, die zo in elkaar zit.
Ik ben ongelooflijk blij dat ik deze opleiding mag volgen, dat geeft mij mogelijkheden om me te bevrijden van de onderdrukking. Zo kan ik ook zelf geld verdienen en hoef ik niet afhankelijk te zijn. Nu moet zelfs voor iets héél kleins, wat ik wil kopen, toestemming en geld vragen. Omdat ik zelf geen naaimachine kan veroorloven oefen ik bij de buren. Ik zou wel een vervolgcursus willen volgen om een nog beter gekwalificeerd naaister te worden. Ik wil graag mijn diepe dankbaarheid uitdrukken naar degene die mij deze mogelijkheid hebben gegeven. Ik wens hen alle goeds toe.’
Maya ‘Ik ben 19 jaar oud en woon samen met mijn moeder en drie zussen. Mijn vader is aan kanker overleden. Mijn moeder werkt in een klein winkeltje voor een school in het dorp. Ik help mijn moeder in de huishouding en met andere dingen.
In Nepal wordt verwacht dat vrouwen in de huishouding werken. Ook al hebben vrouwen talenten, dan nog wordt van hen verwacht dat zij het huishouden doen en niet dat zij hun talenten tot uitdrukking brengen. En vrouwen die wel scholing hebben gehad, die worden door mannen bejegend alsof ze niks weten. Daarom is het in onze maatschappij voor vrouwen heel moeilijk om op te komen voor zichzelf.
Deze opleiding geeft mij kansen om onafhankelijk te worden. Wij vrouwen zijn de stichting met al haar activiteiten zeer dankbaar, vooral omdat deze stichting aandacht schenkt aan de vrouwen en de kracht van vrouwen wel ziet.’
Sarita. ‘Ik ben 35 jaar oud. Ik heb drie zonen en ben huisvrouw. Mijn man werkt als gastarbeider in Dubai. Omdat vrouwen vroeg uitgehuwelijkt worden en bij de schoonfamilie intrekken, investeert men niet in meisjes en zijn onze mogelijkheden om ons te ontwikkelen beperkt. Ik wil alle donors en de stichting bedanken voor de hulp die zij bieden aan de afgelegen dorpen en vrouwen die daar wonen.’
Shikshya. ‘Ik ben 21 jaar oud. Ik ben nog niet getrouwd en woon bij mijn moeder, die bij mijn grootmoeder en andere familieleden inwoont. Mijn vader werkt als gastarbeidersinds 12 jaar in de golfstaten, Saudi Arabia. Zodra een meisje wordt uit gehuwelijkt, sluit dat de deuren voor een verdere ontwikkeling. Vrouwen in Nepal werken hard en hebben veel verantwoordelijkheden. Ik wil alle donors bedanken voor het feit dat zij ons begrijpen en ons leven kansrijker maken.’
Chanisara ‘ Ik ben 30 jaar oud. Met mijn kinderen woon ik bij mijn schoonfamilie. Mijn man werkt al drie jaar als gastarbeider in Saudi Arabia, waar hij een heel klein loon verdiend. Hij is al drie jaar niet thuis geweest en dat komt ook omdat het bedrijf vaak geen salaris uitbetaald. Mijn schoonouders zijn allebei ziek. Ik heb het land moeten verkopen om medicijnen voor hen te kunnen kopen. Vrouwen in Nepal moeten al het zware werk verrichten en ze worden al slaaf behandeld omdat het verwacht wordt dat zij alle verantwoordelijkheid en zware werk verrichten. Ze werken als landbouwmachines onder de controle van anderen. Ik ben zo blij dat ik deze training kon volgen, om zo uit de donkerte van mijn bestaan te komen, om onafhankelijker te worden. Deze stichting helpt de Nepalese vrouwen om uit de conservatieve maatschappij tevoorschijn te komen. Hartelijk dank!’
Renuka. ‘Ik ben 21 jaar oud. Ik woon samen met mijn schoonfamilie. Mijn man werkt als gastarbeider in Dubai, maar hij stuurt niet met regelmaat geld naar ons. Het is heel zwaar om vele jaren zonder je man te leven. Ik krijg wel eens kritiek als ik als vrouw naar buiten treed, want een vrouw behoort terug getrokken en bescheiden te zijn. Maar je niet kunnen uiten dat creëert frustratie. Dat ik deze opleiding zou mogen volgen had ik niet verwacht. Zo hebben we ook een beetje vrij, weg van huis en mezelf ontwikkelen. Ik kan straks onafhankelijker zijn en mijn eigen inkomsten verdienen. Dank u wel donors dat u ons helpt.’
